De mug, mijn lievelingsbeest

rei·zen (onov.ww.)
een reis ondernemen => een reis maken, op sjouw zijn

reis (de ~, reizen)
het gaan van de ene plaats naar de andere

Daar ben ik nu mee bezig. Ik sjouw mijn backpack van het ene plaatsje naar het andere. Ik reis van Arequipa naar Puno. Daar ontmooeten Wera en ik nog een restje Nederlanders vanuit Cusco. Fijn om ze weer te zien. Van Puno naar Copacabanna, een plaatsje aan het Lake Titicaca net over de grens in Bolivia. Raar om Peru te verlaten. Mooie tijd gehad, goede herinneringen aan overgehouden en zeker de moeite waard voor een tweede bezoek ergens in een volgend leven. Vanuit Copacabanna maken we een trip naar Isla del Sol, één van de belangrijkste eilanden in de Inkageschiedenis, omdat de Inka van de sol hier is herrezen. Prachtig eiland. We wandelen, zien families aan het werk op hun landjes, kijken naar de zonsondergang met roze, rode, grijze, oranje en gele lucht. Ik word ontmaagd met mijn eerste zonsopgang. Leuk om dat bolletje boven de llampu, een grote beroemde berg met sneeuw, te zien komen. Tijd. Een nieuwe dag is alweer aangebroken. We maken een wandeling naar het noorden, zien de meest mooie stenen met glitters en vredige uitzichten. Enzo. Vanuit Copacabanna reizen we naar La Paz. We moeten een rivier over. De bus ook. Die wordt ff op een vlot gezet. Grappig.

Er ligt op dit moment drie kilo was bij de lavanderia. Vies van de jungle. Vies van 2 weken niet wassen. Ook dat is reizen. Met Sandra ben ik naar Rurrenabaque gegaan, het noorden van Bolvivia. Om de jungle onveilig te maken. Voor het eerst in mijn leven. Rurrenabaque is een paradijs. Het ligt 3800 meter lager dan La Paz, is 30 graden warmer, ligt aan een poepbruine rivier en heeft een prachtige, groene natuur. Hoe anders kan een gebied zijn als je 40 minuten vliegt. Door de temperatuur is iedereen zwaar relaxed. Onze tocht begon alleen enigszins stressvol vanwege de Boliviaanse (vlieg)mentaliteit. Ons vliegtuig in La Paz heeft mankementen. Je krijgt dan niet à la KLM een voucher waarmee je kunt overnachten, lekker eten krijgt en een warm bed. Nee. Je moet alles zelf maar uitzoeken. Andere vlucht gefixt. In Rurrenabaque veel gezeurd, gedramatiseerd en doorgedramd, zodat we de terugvlucht gratis krijgen. Alleen is er al drie dagen geen elektriciteit om die vlucht te boeken. We zien wel.
Ondertussen loopt het zweet uit elke porie die ik heb. Ook als ik stokstijf stil in bed lig. Haren uit mijn nek, één positie op mijn rug, in slaap vallen en 30 minuten later wakker worden met een kletsnatte rug. Douchen heeft geen zin, ik zweet zelfs onder een koude douche met bruin rio water. Maar alles went. Aan het eind van de week is het prima uit te houden en genieten we van alles.

Eerst hebben we drie dagen jungle geboekt. Samen met 3 andere Nederlanders en een Duitser, Erik, die letterlijk stinkt. Hij eet alleen spaghetti, kaas en brood, heeft een halve kilo medicijnen bij zich en drinkt 2 flessen wijn per dag. Super zielig, maar wat een lucht kan er uit een persoon komen.... Met een lange boomboot varen we drie uur met gierende golven over rio Beni naar ons kamp. Met blote voeten plus bagage een riviertje oversteken en meteen gepakt worden door mijn lievelingsbeest, de mug. Het kamp ligt tussen en onder mooie hoge bomen. De tocht bestaat uit enkele wandelingen door de jungle. Onze gids, Eriberto, vertelt van alles over bomen. Jouw halve medicijnkast komt hier vandaan. Heb ik nooit echt bij stilgestaan. Er zijn knoflookbomen, holle bomen waar vleermuizen in wonen, bomen waar schoenzolen van gemaakt worden, bomen met vruchten waar de tatoeinkt van wordt gemaakt, bomen voor antibiotica. Er zijn giftige bomen die de Indianen vroeger gebruikte om dieren te doden. We kauwen op blaadjes die onze tong verdoofd. Erik de Duitser gaat bijna dood.
Uiteraard leven er dieren in de jungle. Ook in mij. Ik ben vergezeld door een groep parasieten in mijn maag. Ach, je moet alles een keer meegemaakt hebben, toch¿! We zien daarnaast kleine cappuchinoaapjes slingeren in de bomen, mieren van 3 cm groot, papegaaien, kleurrijke vogels, 358 verschillende insekten, wilde zwijnen en zoeken in het donker naar tarantulas. We vinden er 1 die groter is dan je hand. We vissen met een touwtje en vangen een catfish van 40 cm die we ´s avonds opeten. En Sandra en ik eten termieten. Je moet toch aan je proteines komen. Als toetje op de jungle maken we sieraden van gedroogde pitten, palmnoten en cocusnoten.

Terug in Rurrenabaque springt er tijdens een te lekkere pizza een pad ter grootte van 3 vuisten op mijn voet. Hoe erg kan je schrikken. We boeken meteen een tour van drie dagen naar de pampas. De pampas is een warm, tropisch en plat gebied waar super veel beesten wonen. Na een lange tocht in een hobbeljeep varen we met weer een lange boomboot naar ons kamp. We zien krokodillen, er leven er meer dan een miljoen in de rivier van 500 km lang. We staren naar schildpadden, papegaaien, rijgers in mooie kleuren, spelen met roze en blauwe dolfijnen. Zien aapjes en huge marmotten oftewel de grootse knaagdieren van de wereld. We zoeken in de pampas, tussen het riet en het moeras, waarbij ik nat wordt tot net onder mijn bilgrens, naar slangen en anacondas. Lopen tussen bomen, porren met een takje in hun holletjes maar vinden ze niet. Wel zien we dikke grote wespen en zitten er 893748 lievelingsmuggen op mijn regenjas. We vangen met houtje, touwtje en haakje pirañas en mijn vriendjes steken me zwaar door mijn sokken. Heb nu de waterpokken op mijn enkels. Pirañas hebben overigens niet veel vlees, maar wel een lekker krokant velletje. De zonsondergangen zijn hier mooi, evenals de zonsopgangen, waar we ietwat te laat voor waren.
We hebben de beste gids van iedereen, Negro. De opa van de pampus, maar ook de king van de pampus. Hij haalt rotgeintjes uit met andere gidsen. Twee boten die aangemeerd liggen maakt hij los en bindt ze aan de overkant van de rivier weer vast. Geen stijgers in de buurt. Zwemmen dus. En iedereen weet dat het Negro was. Whheeehee. De eerste ochtend tilt Negro me op en voert me bijna aan de huiskrokodil. Ja. Hij heet Pedro en komt als een hondje naar je toe gezwommen. Maar als je dat in het begin nog niet weet, kun je heel goed alle dieren van de pampas wakker schreeuwen. Negro vangt met een andere gids toch nog ergens een anaconda van ongeveer 2 meter. Ook daarmee zorgt hij voor diverse hartstilstanden. Heb tenminste wel het puntje van zijn staart vast gehouden. Erik stonk, maar deze slang kan er ook wat van. Verder zoeken we in het donker met onze zaklamp naar krokodillen. Hun ogen zijn rood als je erin schijnt. Natuurlijk ook hier weer histerische acties door recht op zo´n krokodil af te varen en op het laatste moment uit te wijken, waardoor de krokodil schrikt en een rare sprong maakt, nog net niet onze boot in. Ook leuk om met Sandra, Negro en Domingo (een andere gids) naar een bar te gaan. We zijn de enigen, los van drie onwijs dronken peruanen. Chillen in hangmatten, Negro speelt gitaar en zingt. De dronke peruanen klappen a ritmisch op de maat. Maar het is om te gieren. We schrikken ons het leplazerus als tijdens de boottocht een vet grote dogfish in de boot jumpt.

Meteen door naar La Paz. Mooie stad vanuit de lucht. Middenin de bergen. Bergen met sneeuw. Maar op de grond is het afgrijselijk. Een onwijs verschil tussen de buitenwijken en het centrum. Het is hier vol en druk. Huizen zijn gebouwd tot en met de top van de bergen. Het stinkt er vet naar autogassen. Elektriciteitsdraden hangen overal en nergens. Mensen lopen in westerse kleren. Het is niet de stad van mijn dromen. Maar het hostel Loki maakt veel goed. Veel mensen, leuke bar, antiek gebouw met dikke kroonluchters.

Ik wil hier nog de death road gaan doen. Een beroemde, enge weg die vanaf La Paz te fietsen is. Met gierende remmen wordt dat waarschijnlijk. Om vervolgens naar het zuiden van Bolivia te trekken. Alleen. Naar Oruro, Sucre en Patosie. Om daarna weer mensen te ontmoeten voor een tour naar een van de schoonheden in Bolivia, de zoutvlaktes bij Uyuni.

reis (de ~, reizen)
het gaan van de ene plaats naar de andere

Ik heb het reisvirus geloof ik te pakken. Het is zo leuk om op verschillende plekken terecht te komen, je weg te vinden, mensen te ontmoeten, nieuwe culturen te leren kennen. En verschillen in de natuur van moeder aarde te ontdekken. Want die is mooi. En dat allemaal met een backpack van 8 kilo.

Super leuk om te horen wat jullie doen in Nederland of waar dan ook. Bedankt voor jullie lieve mails en reacties. Ga zo door, dan doe ik dat ook.

Knuffel!

p.s. foto´s komen zo snel mogelijk!